Тоҷикӣ

Surah Al-Balad ( The City ) - Aya count 20

لَآ أُقْسِمُ بِهَٰذَا ٱلْبَلَدِ ﴿١﴾

Қасам ба ин шаҳр! (Макка)

وَأَنتَ حِلٌّۢ بِهَٰذَا ٱلْبَلَدِ ﴿٢﴾

Ва ту дар ин шаҳр ҳалол хоҳӣ шуд.

وَوَالِدٍۢ وَمَا وَلَدَ ﴿٣﴾

Ва қасам ба падару фарзандони ӯ,

لَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَٰنَ فِى كَبَدٍ ﴿٤﴾

ки одамиро, дар ранҷу меҳнат биёфаридаем.

أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌۭ ﴿٥﴾

Оё мепиндорад, ки кас бар ӯ қодир нагардад?

يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًۭا لُّبَدًا ﴿٦﴾

Мегӯяд: «Моле фаровонро харҷ кардам!»

أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُۥٓ أَحَدٌ ﴿٧﴾

Оё мепиндорад, ки касе ӯро надидааст?

أَلَمْ نَجْعَل لَّهُۥ عَيْنَيْنِ ﴿٨﴾

Оё барои ӯ ду чашм наёфаридаем?

وَلِسَانًۭا وَشَفَتَيْنِ ﴿٩﴾

Ва як забону ду лаб?

وَهَدَيْنَٰهُ ٱلنَّجْدَيْنِ ﴿١٠﴾

Ва ду роҳ ба ӯ далолат накардем?

فَلَا ٱقْتَحَمَ ٱلْعَقَبَةَ ﴿١١﴾

Ва ӯ дар он гузаргоҳи сахт қадам наниҳод.

وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا ٱلْعَقَبَةُ ﴿١٢﴾

Ва ту чӣ донӣ, ки гузаргоҳи сахт чист?

فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿١٣﴾

Озод кардани банда аст,

أَوْ إِطْعَٰمٌۭ فِى يَوْمٍۢ ذِى مَسْغَبَةٍۢ ﴿١٤﴾

ё таъом додан дар рӯзи қаҳтӣ,

يَتِيمًۭا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿١٥﴾

хоса ба ятиме, ки хешованд бошад,

أَوْ مِسْكِينًۭا ذَا مَتْرَبَةٍۢ ﴿١٦﴾

ё ба мискине хокнишин (мӯҳтоҷ).

ثُمَّ كَانَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَتَوَاصَوْاْ بِٱلصَّبْرِ وَتَوَاصَوْاْ بِٱلْمَرْحَمَةِ ﴿١٧﴾

Баъд, аз он аз касоне бошад, ки имон овардаанд ва якдигарро ба сабр васият кардаанду ба шафқат.

أُوْلَٰٓئِكَ أَصْحَٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ ﴿١٨﴾

Инҳо аҳли саъодатанд.

وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِنَا هُمْ أَصْحَٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ ﴿١٩﴾

Ва касоне, ки ба оёти Мо кофиранд, аҳли шақоватанд (бадбахтиянд).

عَلَيْهِمْ نَارٌۭ مُّؤْصَدَةٌۢ ﴿٢٠﴾

Насиби онҳост оташе, ки аз ҳар сӯ сараш пӯшидааст.