Surah Al-Inshiqaq (The Splitting Asunder)

Тоҷикӣ

Surah Al-Inshiqaq (The Splitting Asunder) - Aya count 25

إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتْ ﴿١﴾

Чун осмон шикофта шавад

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٢﴾

ва ба фармони Парвардигораш гӯш диҳад ва ҳақ бувад, ки чунин кунад

وَإِذَا ٱلْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿٣﴾

ва чун замин мунбасит (кашида ва паҳд) шавад

وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿٤﴾

ва ҳар чиро ки дар дарун дорад, берун партояд ва холӣ гардад

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٥﴾

ва ба фармони Парвардигораш гӯш диҳад ва ҳақ бувад, ки чунин кунад.

يَٰٓأَيُّهَا ٱلْإِنسَٰنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًۭا فَمُلَٰقِيهِ ﴿٦﴾

Эй инсон, ту дар роҳи Парвардигорат ранҷи фаровон мекашӣ, пас мукофоти онро хоҳӣ дид.

فَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ ﴿٧﴾

Ҳар кас, ки номаашро ба дасти росташ диҳанд,

فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًۭا يَسِيرًۭا ﴿٨﴾

ба зудӣ осон аз ӯ ҳисоб кунанд

وَيَنقَلِبُ إِلَىٰٓ أَهْلِهِۦ مَسْرُورًۭا ﴿٩﴾

ва шодмон назди касонаш бозгардад.

وَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ كِتَٰبَهُۥ وَرَآءَ ظَهْرِهِۦ ﴿١٠﴾

Аммо ҳар кас, ки номааш аз пушти сар дода шавад,

فَسَوْفَ يَدْعُواْ ثُبُورًۭا ﴿١١﴾

ба зудӣ, ки бигӯяд: «Вой бар ман, ки ҳалок шудам».

وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا ﴿١٢﴾

Ва ба оташи афрӯхта дарояд.

إِنَّهُۥ كَانَ فِىٓ أَهْلِهِۦ مَسْرُورًا ﴿١٣﴾

Ӯ дар дунё назди касонаш шодмон зиста буд.

إِنَّهُۥ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ ﴿١٤﴾

Ва мепиндошт, ки ҳаргиз бознахоҳад гашт.

بَلَىٰٓ إِنَّ رَبَّهُۥ كَانَ بِهِۦ بَصِيرًۭا ﴿١٥﴾

Оре, Парвардигораш ӯро медидааст.

فَلَآ أُقْسِمُ بِٱلشَّفَقِ ﴿١٦﴾

Пас ба шафақ савганд мехӯрам

وَٱلَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿١٧﴾

ва савганд ба шабу ҳар чиро фурӯ пӯшад

وَٱلْقَمَرِ إِذَا ٱتَّسَقَ ﴿١٨﴾

ва савганд ба моҳ, чун пурра шавад,

لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍۢ ﴿١٩﴾

ки ба ҳоле баъд аз ҳоли дигар хоҳед расид.

فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾

Чӣ мешавад онҳоро, ки имон намеоваранд?

وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ ٱلْقُرْءَانُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ ﴿٢١﴾

Ва чун Қуръон бар онҳо хонда шавад, саҷда намекунанд? (Саҷда).

بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ ﴿٢٢﴾

Балки кофирон такзиб мекунанд (дурӯғ мебароранд).

وَٱللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿٢٣﴾

Ва Худо ба он чӣ дар дил доранд, огоҳ аст.

فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٤﴾

Пас ононро ба азобе дардовар хушхабар деҳ

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍۭ ﴿٢٥﴾

ғайри онон, ки имон овардаанд ва корҳои шоиста кардаанд, ки мукофоташонро поёне нест.