Surah Al-Mursalat ( Those sent forth )

Тоҷикӣ

Surah Al-Mursalat ( Those sent forth ) - Aya count 50

وَٱلْمُرْسَلَٰتِ عُرْفًۭا ﴿١﴾

Савганд ба бодҳое, ки аз паи ҳам меоянд

فَٱلْعَٰصِفَٰتِ عَصْفًۭا ﴿٢﴾

ва савганд ба бодҳои сахти вазанда

وَٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشْرًۭا ﴿٣﴾

ва савганд ба бодҳои бороновар

فَٱلْفَٰرِقَٰتِ فَرْقًۭا ﴿٤﴾

ва савганд ба онҳо, ки ҳақро аз ботил ҷудо мекунанд

فَٱلْمُلْقِيَٰتِ ذِكْرًا ﴿٥﴾

ва савганд ба онҳо, ки ваҳйи Худоро мефароранд,

عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿٦﴾

дафъ кардани узрро ё бим карданро,

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَٰقِعٌۭ ﴿٧﴾

ки он чӣ ба шумо ваъда дода шавад, воқеъ хоҳад шуд!

فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿٨﴾

Пас он гоҳ ки ситорагон хомуш шаванд

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتْ ﴿٩﴾

ва он гоҳ ки осмон бишикофад,

وَإِذَا ٱلْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿١٠﴾

ва он гоҳ ки кӯҳҳо пора-пора гарданд

وَإِذَا ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿١١﴾

ва он гоҳ ки паёмбаронро вақте муъайян шавад.

لِأَىِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿١٢﴾

Барои чӣ рӯзе муъайян шавад?

لِيَوْمِ ٱلْفَصْلِ ﴿١٣﴾

Барои рӯзи фасл.

وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا يَوْمُ ٱلْفَصْلِ ﴿١٤﴾

Ва чӣ донӣ, ки рӯзи фасл чист?

وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿١٥﴾

Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон (дурӯғбарорандагон)!

أَلَمْ نُهْلِكِ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٦﴾

Оё аввалиёнро ҳалок накардаем

ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١٧﴾

ва охириёнро низ аз паи онҳо намебарем?

كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِٱلْمُجْرِمِينَ ﴿١٨﴾

Бо гунаҳкорон чунин рафтор мекунем.

وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿١٩﴾

Дар он рӯз вой бар дурӯғбарорандагон!

أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّآءٍۢ مَّهِينٍۢ ﴿٢٠﴾

Оё шуморо аз обе пасту бемиқдор наёфаридаем?

فَجَعَلْنَٰهُ فِى قَرَارٍۢ مَّكِينٍ ﴿٢١﴾

Ва онро дар ҷойгоҳе устувор қарор надодем,

إِلَىٰ قَدَرٍۢ مَّعْلُومٍۢ ﴿٢٢﴾

то замоне муъайян?

فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ ٱلْقَٰدِرُونَ ﴿٢٣﴾

Пас Мо тавоно будем ва нек тавоно будем!

وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٢٤﴾

Дар он рӯз вой бар дурӯғбарорандагон!

أَلَمْ نَجْعَلِ ٱلْأَرْضَ كِفَاتًا ﴿٢٥﴾

Оё заминро ҷойгоҳе насохтем

أَحْيَآءًۭ وَأَمْوَٰتًۭا ﴿٢٦﴾

барои зиндагону мурдагон?

وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَٰسِىَ شَٰمِخَٰتٍۢ وَأَسْقَيْنَٰكُم مَّآءًۭ فُرَاتًۭا ﴿٢٧﴾

Дар он кӯҳҳои баланд падид овардем ва аз обе гуворо серобатон сохтем.

وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٢٨﴾

Дар он рӯз вой бар дурӯғбарорандагон!

ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ ﴿٢٩﴾

Ба сӯи он чӣ дурӯғаш мешумурдед, ба роҳ дароед.

ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ ظِلٍّۢ ذِى ثَلَٰثِ شُعَبٍۢ ﴿٣٠﴾

Ба сӯи он дуди сешуъба (се қисм) ба роҳ афтед,

لَّا ظَلِيلٍۢ وَلَا يُغْنِى مِنَ ٱللَّهَبِ ﴿٣١﴾

ки на аз осебатон нигаҳ дорад ва на дафъи од шӯъла кунад,

إِنَّهَا تَرْمِى بِشَرَرٍۢ كَٱلْقَصْرِ ﴿٣٢﴾

Ва ҷаҳаннам шарораҳое мепартояд ҳар як ба баландии қасре азим,

كَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٌۭ صُفْرٌۭ ﴿٣٣﴾

гӯӣ, ки уштуроне зард бошанд.

وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٣٤﴾

Дар он рӯз вой бар дурӯғбарорандагон!

هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ ﴿٣٥﴾

Ин рӯзест, ки кас сухан нагӯяд.

وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ ﴿٣٦﴾

Онҳоро рухсат надиҳанд, то узр хоҳанд.

وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٣٧﴾

Дар он рӯз вой бар дурӯғбарорандагон!

هَٰذَا يَوْمُ ٱلْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَٰكُمْ وَٱلْأَوَّلِينَ ﴿٣٨﴾

Ин рӯз рӯзи фасл аст, ки шумо ва пешиниёнатонро гирд меоварем.

فَإِن كَانَ لَكُمْ كَيْدٌۭ فَكِيدُونِ ﴿٣٩﴾

Пас агар ҳилае доред, ба кор баред.

وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٠﴾

Дар он рӯз вой бар дурӯғбарорандагон!

إِنَّ ٱلْمُتَّقِينَ فِى ظِلَٰلٍۢ وَعُيُونٍۢ ﴿٤١﴾

Парҳезгорон дар сояҳову канори чашмасоронанд,

وَفَوَٰكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٤٢﴾

бо ҳар мевае, ки орзу кунанд,

كُلُواْ وَٱشْرَبُواْ هَنِيٓـًٔۢا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٤٣﴾

Ба мукофоти корҳое, ки мекардаед, бихӯреду биёшомед, шуморо гуворо бод,

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ ﴿٤٤﴾

Мо некӯкоронро инчунин мукофот медиҳем!

وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٥﴾

Дар он рӯз вой бар дурӯғбарорандагон!

كُلُواْ وَتَمَتَّعُواْ قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجْرِمُونَ ﴿٤٦﴾

Бихӯреду андак баҳрае баргиред (дар дунё), ки шумо гунаҳкоронед,

وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٧﴾

Дар он рӯз вой бар дурӯғбарорандагон!

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱرْكَعُواْ لَا يَرْكَعُونَ ﴿٤٨﴾

Ва чун гӯяндашон, ки руқӯъ кунед, руқӯъ намекунанд (намоз намехонанд).

وَيْلٌۭ يَوْمَئِذٍۢ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٩﴾

Дар он рӯз вой бар дурӯғбарорандагон!

فَبِأَىِّ حَدِيثٍۭ بَعْدَهُۥ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٠﴾

Пас аз Қуръон ба кадом сухан имон меоваранд?