Surah El Vakia

Shqip

Surah El Vakia - Aya count 96

إِذَا وَقَعَتِ ٱلْوَاقِعَةُ ﴿١﴾

E kur të ngjajë ndodhia (kijameti).

لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿٢﴾

Realitetin e asaj ndodhie nuk a kush që do ta përgënjeshtrojë.

خَافِضَةٌۭ رَّافِعَةٌ ﴿٣﴾

Ajo ëshë që rrëzon, është që grit (lart).

إِذَا رُجَّتِ ٱلْأَرْضُ رَجًّۭا ﴿٤﴾

(ajo ndodh) Kur toka tundet me dridhje të forta.

وَبُسَّتِ ٱلْجِبَالُ بَسًّۭا ﴿٥﴾

E kodrat shkapërderdhën e bëhen copë e thërmi.

فَكَانَتْ هَبَآءًۭ مُّنۢبَثًّۭا ﴿٦﴾

E bëhen pluhur i shpërndarë.

وَكُنتُمْ أَزْوَٰجًۭا ثَلَٰثَةًۭ ﴿٧﴾

Dhe ju të ndaheni në tri grupe.

فَأَصْحَٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ ﴿٨﴾

E ata të djathtit, kush janë ata të djathtit se?

وَأَصْحَٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ ﴿٩﴾

Po të majtit, kush janë ata të majtit?

وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلسَّٰبِقُونَ ﴿١٠﴾

Ndërsa të përparmit janë të dalluar (janë në ballë).

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾

Ata pra, janë më të afruarit (te Zoti).

فِى جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ ﴿١٢﴾

Janë në Xhennetet e begatshme.

ثُلَّةٌۭ مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٣﴾

(ata janë) Shumë prej (popujve) të hershmëve.

وَقَلِيلٌۭ مِّنَ ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١٤﴾

E janë pak prej të mëvonshmëve.

عَلَىٰ سُرُرٍۢ مَّوْضُونَةٍۢ ﴿١٥﴾

Janë në shtretër të qendisur me ar.

مُّتَّكِـِٔينَ عَلَيْهَا مُتَقَٰبِلِينَ ﴿١٦﴾

Të mbështetur në to përballë njëri-tjetrit.

يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَٰنٌۭ مُّخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾

Atyre u shërbejnë djelmosha të gjithmonshëm.

بِأَكْوَابٍۢ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍۢ مِّن مَّعِينٍۢ ﴿١٨﴾

Me gastare, me ibrigë dhe me gota të mbushura plot prej burimit.

لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ ﴿١٩﴾

Prej së cilës pije (vere) as nuk i dhemb koka, as nuk dehen.

وَفَٰكِهَةٍۢ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿٢٠﴾

Edhe pemë sipas dëshirës së tyre.

وَلَحْمِ طَيْرٍۢ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾

Edhe mish shpezësh, cilin ta duan.

وَحُورٌ عِينٌۭ ﴿٢٢﴾

Dhe (gratë e tyre janë) hyri symëdha.

كَأَمْثَٰلِ ٱللُّؤْلُؤِ ٱلْمَكْنُونِ ﴿٢٣﴾

Si të ishim inxhi të ruajtura.

جَزَآءًۢ بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾

Shpërblim për atë, që ata punuan.

لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًۭا وَلَا تَأْثِيمًا ﴿٢٥﴾

Aty nuk dëgjojnë fjalë të këqija as që janë mëkat (gënjeshtër).

إِلَّا قِيلًۭا سَلَٰمًۭا سَلَٰمًۭا ﴿٢٦﴾

Vetëm thënie: selam pas selami.

وَأَصْحَٰبُ ٱلْيَمِينِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلْيَمِينِ ﴿٢٧﴾

E për sa u përket atyre të djathtëve, çka është gjendja e të djathtëve?

فِى سِدْرٍۢ مَّخْضُودٍۢ ﴿٢٨﴾

Janë nën drunj të pemëve pa therra (pa gjemba).

وَطَلْحٍۢ مَّنضُودٍۢ ﴿٢٩﴾

Të bananeve me fruta palë-palë.

وَظِلٍّۢ مَّمْدُودٍۢ ﴿٣٠﴾

Nën hije të përhershme.

وَمَآءٍۢ مَّسْكُوبٍۢ ﴿٣١﴾

Pranë ujit rrjedhës.

وَفَٰكِهَةٍۢ كَثِيرَةٍۢ ﴿٣٢﴾

Edhe ndër pemë shumë llojesh.

لَّا مَقْطُوعَةٍۢ وَلَا مَمْنُوعَةٍۢ ﴿٣٣﴾

Që as nuk ndërprehen, as nuk janë të ndaluara.

وَفُرُشٍۢ مَّرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾

Edhe shtretër të lartë (ose gra të larta).

إِنَّآ أَنشَأْنَٰهُنَّ إِنشَآءًۭ ﴿٣٥﴾

Ne i kemi krijuar ato në një krijim të ri (formë të re).

فَجَعَلْنَٰهُنَّ أَبْكَارًا ﴿٣٦﴾

Dhe ato i kemi bërë virgjëresha.

عُرُبًا أَتْرَابًۭا ﴿٣٧﴾

Të dashuruara (për burrat e vet), të një moshe.

لِّأَصْحَٰبِ ٱلْيَمِينِ ﴿٣٨﴾

(Ato janë) për ata të djathtët.

ثُلَّةٌۭ مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٣٩﴾

(Të djathtët) Janë shumë nga të parët (të hershmit).

وَثُلَّةٌۭ مِّنَ ٱلْءَاخِرِينَ ﴿٤٠﴾

Janë shmë nga më të vonshmit.

وَأَصْحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلشِّمَالِ ﴿٤١﴾

E të majtit, ç’është puna e të majtëve?

فِى سَمُومٍۢ وَحَمِيمٍۢ ﴿٤٢﴾

Janë në vapë të zjarrit dhe në ujë të valë.

وَظِلٍّۢ مِّن يَحْمُومٍۢ ﴿٤٣﴾

Dhe në errësirë tymi.

لَّا بَارِدٍۢ وَلَا كَرِيمٍ ﴿٤٤﴾

As e freskët e as e këndshme.

إِنَّهُمْ كَانُواْ قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿٤٥﴾

Ata përpara kësajkanë qenë të dhënë pas komoditetit (qejfeve).

وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلْحِنثِ ٱلْعَظِيمِ ﴿٤٦﴾

Dhe ata ishin vazhdimisht në mëkatin e madh.

وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًۭا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٤٧﴾

Dhe ishin që thonin: “A pasi të vdesim, të bëhemi dhe e eshtra të kalbur, njëmend do të ringjallemi?

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلْأَوَّلُونَ ﴿٤٨﴾

A edhe prindërit tanë të hershëm?

قُلْ إِنَّ ٱلْأَوَّلِينَ وَٱلْءَاخِرِينَ ﴿٤٩﴾

Thuaj: “Edhe të parët edhe të fundit!”

لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوْمٍۢ مَّعْلُومٍۢ ﴿٥٠﴾

Kemi për t’u tubuar në një ditë të caktuar!

ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلْمُكَذِّبُونَ ﴿٥١﴾

Pastaj ju, o të humbur e gënjeshtarë!

لَءَاكِلُونَ مِن شَجَرٍۢ مِّن زَقُّومٍۢ ﴿٥٢﴾

Keni për të ngrënë prej pemës Zekumë!

فَمَالِـُٔونَ مِنْهَا ٱلْبُطُونَ ﴿٥٣﴾

Prej saj keni për t’i mbushur barqet!

فَشَٰرِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ ٱلْحَمِيمِ ﴿٥٤﴾

E menjëherë pas do të pini pre ujit t vluar!

فَشَٰرِبُونَ شُرْبَ ٱلْهِيمِ ﴿٥٥﴾

Do të pini si deveja e etshme!”

هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ ٱلدِّينِ ﴿٥٦﴾

Kjo është mirëseardhja e tyre ditën e gjykimit.

نَحْنُ خَلَقْنَٰكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾

Ne u kemi krijuar juve, e përse nuk pranoni (ringjalljen)?

أَفَرَءَيْتُم مَّا تُمْنُونَ ﴿٥٨﴾

A më tregoni për farën që e dredhni,

ءَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُۥٓ أَمْ نَحْنُ ٱلْخَٰلِقُونَ ﴿٥٩﴾

A ju e krijoni atë, apo Ne jemi që e krijojmë?

نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ ٱلْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٦٠﴾

Ne e kemi caktuar (dhe barazuar) ndërmjet jush vdekjen dhe Ne nuk ka kush që mund të na pengojë.

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَٰلَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِى مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٦١﴾

Që t’ju zëvendësojë me ë tjerë si ju dhe t’ju krijojmë rishtazi siç nuk dini ju.

وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ ٱلنَّشْأَةَ ٱلْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٦٢﴾

Ju e keni të njohur zanafillën e parë, e përse nuk mendoni.

أَفَرَءَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ ﴿٦٣﴾

A nuk e shihni atë që e mblidhni?

ءَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُۥٓ أَمْ نَحْنُ ٱلزَّٰرِعُونَ ﴿٦٤﴾

A ju e bëni të mbijë ajo, apo Ne e bëjmë të mbijë?

لَوْ نَشَآءُ لَجَعَلْنَٰهُ حُطَٰمًۭا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ ﴿٦٥﴾

Sikur Ne të dëshironim, do ta bënim atë të thyer (të shkatërruar) e ju do të mbeteshit gjithmonë të habitur (duke thënë).

إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿٦٦﴾

S’ka dyshim se ne mbetëm të dëmtuar.

بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿٦٧﴾

Po jo, ne mbetëm pa të (të varfëruar).

أَفَرَءَيْتُمُ ٱلْمَآءَ ٱلَّذِى تَشْرَبُونَ ﴿٦٨﴾

A e shihni ujin që po e pini?

ءَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ ٱلْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ ٱلْمُنزِلُونَ ﴿٦٩﴾

A ju e lëshoni atë prej reve, apo Ne jemi që e lëshojmë?

لَوْ نَشَآءُ جَعَلْنَٰهُ أُجَاجًۭا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿٧٠﴾

Sikur Ne të dëshirojmë, e bëjmë atë të njelmët, përse nuk falënderoni?

أَفَرَءَيْتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِى تُورُونَ ﴿٧١﴾

A e keni parë zjarrin që ju e ndizni?

ءَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَآ أَمْ نَحْنُ ٱلْمُنشِـُٔونَ ﴿٧٢﴾

A ju krijuat drurin e tij, apo Ne jemi krijues?

نَحْنُ جَعَلْنَٰهَا تَذْكِرَةًۭ وَمَتَٰعًۭا لِّلْمُقْوِينَ ﴿٧٣﴾

Ne e bëmë atë si përkujtim (për zjarrin e Xhehennemit) dhe të nevojshëm për ata në vende të pabanuara (në shkretërirë).

فَسَبِّحْ بِٱسْمِ رَبِّكَ ٱلْعَظِيمِ ﴿٧٤﴾

Pra, ti lartësoje emrin e Zoti tënd të madh.

۞ فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ ﴿٧٥﴾

Betohem në shuarjen (përëndimin) e yjeve.

وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٌۭ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ﴿٧٦﴾

E ai është betim imadh, sikur ta dini!

إِنَّهُۥ لَقُرْءَانٌۭ كَرِيمٌۭ ﴿٧٧﴾

Se me të vërtetë ai është Kur’an i famshëm.

فِى كِتَٰبٍۢ مَّكْنُونٍۢ ﴿٧٨﴾

Është në një libër të ruajtur.

لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾

Atë nuk e prek kush, vetëm të pastrit (melaiket).

تَنزِيلٌۭ مِّن رَّبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٨٠﴾

Është i zbritur prej Zotit të botëve.

أَفَبِهَٰذَا ٱلْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ﴿٨١﴾

A, ndaj këtij ligjërimi (Kur’ani) ju jeni që e gënjeni.

وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾

Dhe falënderimi për furnizimin tuaj, ju jeni që e gënjeni.

فَلَوْلَآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾

Përse, pra kur arrin shpirti në fyt.

وَأَنتُمْ حِينَئِذٍۢ تَنظُرُونَ ﴿٨٤﴾

E ju në atë moment shikoni (se ç’po i ngjet).

وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَٰكِن لَّا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾

E Ne jemi më afër te se ju, por ju nuk shihni.

فَلَوْلَآ إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ ﴿٨٦﴾

Dhe përse, nëse ju nuk jeni përgjegjës (për vepra),

تَرْجِعُونَهَآ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿٨٧﴾

(Përse) Nuk e ktheni atë (shpirtin të mos dalë).

فَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلْمُقَرَّبِينَ ﴿٨٨﴾

E nëse ai (i vdekuri) është prej të afërmëve (të Zotit).

فَرَوْحٌۭ وَرَيْحَانٌۭ وَجَنَّتُ نَعِيمٍۢ ﴿٨٩﴾

Ai ka (te Zoti) kënaqësi, furnizim të mirë dhe Xhennet të begatshëm.

وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنْ أَصْحَٰبِ ٱلْيَمِينِ ﴿٩٠﴾

Po në qoftë se është nga të djathtët?

فَسَلَٰمٌۭ لَّكَ مِنْ أَصْحَٰبِ ٱلْيَمِينِ ﴿٩١﴾

Pra, ty të qoftë se selam prej të djathtëve (i thuhet).

وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلْمُكَذِّبِينَ ٱلضَّآلِّينَ ﴿٩٢﴾

E në qoftë se është prej gënjeshtarëve të humbur,

فَنُزُلٌۭ مِّنْ حَمِيمٍۢ ﴿٩٣﴾

Mirëseardhja e tyre është pritje me ujë të valë.

وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ ﴿٩٤﴾

Dhe djegie nga zjarri i Xhehennemit.

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلْيَقِينِ ﴿٩٥﴾

E s’ka dyshim se kjo është ajo e vërteta e sigurt.

فَسَبِّحْ بِٱسْمِ رَبِّكَ ٱلْعَظِيمِ ﴿٩٦﴾

Pra ti lartëso Zotin tënd të madhëruar