فَٱلْمُغِيرَٰتِ صُبْحًۭا ﴿٣﴾
بهو هۆکارانهی که له بهرهبهیاندا هێرش دهبهنه سهر (ئۆردووی دوژمنان).
إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودٌۭ ﴿٦﴾
سوێند بهوانه ههمووی، بهڕاستی ئادهمیزاد له ئاستی پهروهردگاریدا زۆر ناسوپاس و حهق نهناسه.
وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌۭ ﴿٧﴾
خۆیشی شایهته لهسهر ئهو حاڵهی خۆی، (ڕۆژی قیامهت دان به کهمتهر خهمی خۆیدا دهنێت).
وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿٨﴾
بێگومان ئادهمیزاد له خۆشهویستی ساماندا زۆر بهتین و ههڵپهیه (که دهستی لێی گیربوو ڕهزیل و ڕژد و چرووکه).
۞ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِى ٱلْقُبُورِ ﴿٩﴾
ئایا ئهو جۆره کهسانه نازانن چی پێش دێت کاتێك له گۆڕهکان هێنرانه دهرهوهو (زیندوو کرانهوه)؟!
وَحُصِّلَ مَا فِى ٱلصُّدُورِ ﴿١٠﴾
ههرچیش له سینهکاندا ههیه ههر ههمووی له (کارنامهکاندا) به تۆمار کراوی ئاشکرا کران و خرانه بهردهست!!