Surah Abasa ( He frowned )

Azəri

Surah Abasa ( He frowned ) - Aya count 42

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ ﴿١﴾

(Peyğəmbər) qaşqabağını töküb üzünü çevirdi.

أَن جَآءَهُ ٱلْأَعْمَىٰ ﴿٢﴾

Yanına korun (Abdullah ibn Ümmi-Məktumun) gəlməsindən dolayı.

وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ ﴿٣﴾

Nə bilirsən, bəlkə də, o (səndən islama dair soruşub öyrənəcəkləri ilə) təmizlənəcəkdir!

أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكْرَىٰٓ ﴿٤﴾

Yaxud öyüd dinləyəcək və bu öyüd ona fayda verəcəkdir!

أَمَّا مَنِ ٱسْتَغْنَىٰ ﴿٥﴾

(Var dövlətinə güvənib sənin öyüd-nəsihətinə qulaq asmağa) ehtiyac hiss etməyənə (dövlətliyə) gəldikdə,

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ ﴿٦﴾

Sən üzünü ona tərəf çevirirsən (onun sözünə qulaq asırsan).

وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ﴿٧﴾

Onun (küfrdən) təmizlənməsindən sənə nə?!

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسْعَىٰ ﴿٨﴾

Yüyürə-yüyürə sənin yanına gələn

وَهُوَ يَخْشَىٰ ﴿٩﴾

Və (Allahdan) qorxan kimsəyə gəldikdə isə,

فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ﴿١٠﴾

Sən ondan üz çevirirsən!

كَلَّآ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌۭ ﴿١١﴾

Xeyr! (Belə yaramaz, bir daha belə etmə). Həqiqətən, bu (ayələr) bir öyüd-nəsihətdir.

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ ﴿١٢﴾

Kim istəsə, ondan öyüd alar.

فِى صُحُفٍۢ مُّكَرَّمَةٍۢ ﴿١٣﴾

(Bu Qur’an Allah dərgahında) çox möhtərəm (mö’təbər) səhifələrdə -

مَّرْفُوعَةٍۢ مُّطَهَّرَةٍۭ ﴿١٤﴾

(Qədir-qiyməti) yüksək (şanı uca), tərtəmiz səhifələrdədir (Şeytan onlara toxuna bilməz).

بِأَيْدِى سَفَرَةٍۢ ﴿١٥﴾

(O, Allahla peyğəmbərlər arasında olan) elçi mələklərin əlləri ilə (lövhi-məhfuzdan köçürülür, yaxud o, elçi mələklərə e’tibar edilmişdir).

كِرَامٍۭ بَرَرَةٍۢ ﴿١٦﴾

(O mələklər ki, Allahın yanında) çox möhtərəm, (Allaha) çox müt’idirlər.

قُتِلَ ٱلْإِنسَٰنُ مَآ أَكْفَرَهُۥ ﴿١٧﴾

Ölsün (kafir) insan! O nə nankordur!

مِنْ أَىِّ شَىْءٍ خَلَقَهُۥ ﴿١٨﴾

(Bu təkəbbür onda hardandır? Allah) onu hansı şeydən yaratdı?

مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ ﴿١٩﴾

(Allah onu bir qətrə dəyərsiz) nütfədən yaratdı, ona biçim verdi.

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ ﴿٢٠﴾

Sonra onun üçün (ana bətnindən çıxış) yolunu asanlaşdırdı.

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقْبَرَهُۥ ﴿٢١﴾

Sonra onu öldürüb qəbrə qoydu.

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ ﴿٢٢﴾

Sonra da istədiyi vaxt onu dirildəcəkdir.

كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَآ أَمَرَهُۥ ﴿٢٣﴾

Xeyr, (insan Allahın) ona buyurduğunu hələ yerinə yetirməmişdir.

فَلْيَنظُرِ ٱلْإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ ﴿٢٤﴾

İnsan hələ bir yeməyinə baxsın! (Görsün ki, ona necə ruzi verdik).

أَنَّا صَبَبْنَا ٱلْمَآءَ صَبًّۭا ﴿٢٥﴾

Həqiqətən, Biz yağışı bol yağdırdıq.

ثُمَّ شَقَقْنَا ٱلْأَرْضَ شَقًّۭا ﴿٢٦﴾

Sonra yeri gözəl yaratdıq (yaxşı yardıq),

فَأَنۢبَتْنَا فِيهَا حَبًّۭا ﴿٢٧﴾

Belə ki, orada dən (dənli bitkilər) göyərtdik;

وَعِنَبًۭا وَقَضْبًۭا ﴿٢٨﴾

Üzüm və yonca;

وَزَيْتُونًۭا وَنَخْلًۭا ﴿٢٩﴾

Zeytun və xurma (bağları);

وَحَدَآئِقَ غُلْبًۭا ﴿٣٠﴾

(Ağacları bir-birinə) sarmaşan bağçalar;

وَفَٰكِهَةًۭ وَأَبًّۭا ﴿٣١﴾

(Növbənöv) meyvələr və ot (ələf) yetişdirdik.

مَّتَٰعًۭا لَّكُمْ وَلِأَنْعَٰمِكُمْ ﴿٣٢﴾

(Bütün bunlar) sizin və heyvanlarınızın istifadəsi üçündür!

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ ﴿٣٣﴾

Nəhayət, qulaqları kar edən (o dəhşətli səs) gələndə (İsrafil surunu çalanda);

يَوْمَ يَفِرُّ ٱلْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿٣٤﴾

O gün insan qaçacaq öz qardaşından;

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ ﴿٣٥﴾

Anasından, atasından;

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ ﴿٣٦﴾

Zövcəsindən və oğullarından!

لِكُلِّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍۢ شَأْنٌۭ يُغْنِيهِ ﴿٣٧﴾

O gün onlardan hər birinin istənilən qədər işi olacaqdır! (Hər kəs öz hayında olacaq, heç kəs heç kəsin halından xəbər tutmayacaqdır).

وُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍۢ مُّسْفِرَةٌۭ ﴿٣٨﴾

O gün bir çox üzlər parlayacaq,

ضَاحِكَةٌۭ مُّسْتَبْشِرَةٌۭ ﴿٣٩﴾

Güləcək, sevinəcəkdir.

وَوُجُوهٌۭ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۭ ﴿٤٠﴾

O gün bir çox üzlərə isə toz-torpaq qonacaq,

تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾

Onları zülmət (yaxud his) bürüyəcəkdir.

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْكَفَرَةُ ٱلْفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾

Onlar (pis əməllərə uyan) kafirlər, pozğunlardır!